Een elektrische fiets? Daar heb ik nogal wat vooroordelen over… Alleen voor grijze koppies, best een gedoe om telkens op te laden en ik moet toegeven dat ik zelfs weleens heb gedacht: laat al die luie mensen eens een echte workout doen. Toch word ik, nu ik na een verhuizing verder naar mijn werk moet fietsen, steeds vaker door jonge ouders en tieners op een elektrische fiets ingehaald. Ik betrapte mezelf steeds vaker op de gedachte dat ik de elektrische fiets toch een kans moest geven.
Een paar weken geleden zag ik een oproep van Fietsenwinkel.nl waarin ze bloggers vroegen om één van hun elektrische fietsen te testen. Dit was mijn kans om mijn vooroordelen opzij te zetten en het gewoon zelf eens aan den lijve te ondervinden.
Wat voor fietser ben ik eigenlijk?
Afgelopen zomer zijn we verhuisd naar een groter huis, met meer ruimte voor alle kampeerspullen en de vouwwagen aan huis. Dat betekende ook dat ik in plaats van 5 minuten fietsen naar mijn werk naar zo’n 30 minuten fietsen ging. Een flink verschil en dat zo’n 3 keer per week.
Ik fiets best veel maar een racefiets heb ik niet in de schuur staan. Wel een degelijke papafiets voor het halen en brengen van de kinderen én een iets sportievere stadsfiets voor mijn woonwerk-verkeer.
Ik fiets met vaart én een glimlach
Door de verhuizing fiets ik op mijn gewone fiets nu bijna dagelijks een kleine 18 kilometer. Ik hou van doortrappen én mensen inhalen. Ook als er helemaal geen aanleiding is, maak ik van het inhalen van andere fietsers een spelletje. Elektrische fietsen inhalen geeft natuurlijk extra punten. 😉
Daarnaast geniet ik vooral van het buiten zijn. Even mijn hoofd leeg maken na een drukke dag werken terwijl ik de zon in de rivier zie zakken. Als ik na zo’n drukke dag dan thuis kom, moet ik toch even bij komen. Niet van de dag zelf, want de stress is er door de fietstocht wel uitgewaaid. Wel omdat ik eigenlijk net iets harder heb gefietst dan prettig is.
De vooroordelen over de elektrische fiets van een actieveling
Dagelijks word ik inmiddels ingehaald door elektrische fietsen met kinderzitjes en schooltassendragers. Dus het idee dat enkel vijftigplussers op een elektrische fiets rijden gaat allang niet meer op.
Toch voel ik als actieveling enige schroom om toe te geven aan het gemak van zo’n elektrische fiets. Niet meer zwetend op mijn werk aankomen, ook bij tegenwind gewoon rustig blijven doorfietsen én minder frustratie als ik weer eens door zo’n snelle tiener ingehaald word.
Maar ik vraag me wel af of een elektrische fiets niet veel onderhoud met zich meebrengt en of ik me niet ga ergeren aan het steeds moeten opladen. Kan dat opladen überhaupt steeds in kleine stukjes of moet je de accu leegrijden voordat je hem weer kunt opladen? Eigenlijk weet ik er wat dat betreft gewoon nog te weinig vanaf.
Het elektrische fietsexperiment
De oproep om een elektrische fiets te testen kwam dan ook eigenlijk gewoon heel goed uit. Vorige week heb ik samen met een aantal andere bloggers dus een fietstour gedaan in mijn eigen stad Nijmegen.
We startten met, hoe kan het dan ook anders, een tour door het Nationaal Fietsmuseum Velorama. Het staat daar vol met fietsen van soms meer dan 200 jaar oud. Wanneer je eerst hebt gezien hoe ze vroeger op oncomfortabele loopfietsen vooruit holden, lijkt een elektrische fiets bijna futuristisch.
De komende twee maanden ga ik het fietsen met een elektrische fiets eens uitproberen. Eens kijken hoe het voelt om zelf die andere fietsers in te halen, checken hoe het met het zweetgehalte zit bij aankomst op mijn werk en of ik praktisch met een elektrische fiets overweg kan.
Is een elektrische fiets wat voor mij?
Of een elektrische fiets wat voor mij is dat ga ik de komende weken ontdekken. Ik heb uitgerekend dat ik er gemiddeld zo’n 75 á 80 kilometer per week op zal rijden waardoor het vast redelijk snel duidelijk wordt wat het elektrische fiets experiment mij gaat brengen. Morgen begint mijn experiment en na vier weken of ongeveer 300 kilometer zal ik jullie een update geven. Ben jij al ervaren met een elektrische fiets? Dan hoor ik graag je tips. En die schroom? Die zet ik voorlopig gewoon even opzij.
Goedemorgen Tjerk,
Ik fiets per week meer dan 200 km. Bijna 50 per dag.
Op een electrische fiets!
Deze manier van fietsen voor ouderen? Je moet eens zien hoe mijn fiets er uit ziet. Modder zit tegen de onderkant van mijn stuur…
Ik zeg:”wat een goede keuze en zet hem op”
Het is echt geweldig om te doen en je blijft super fit.
Het is namelijk nog steeds fietsen.
Gr. Ruben
Hoi Tjerk,
Ik behoor wel tot de oudjes maar heb de elektrische fiets gekocht omdat ik na chemotherapie geconfronteerd werd met plotselinge extreme vermoeidheid. Probeer dan maar weer eens thuis te komen als je halverwege je fietstocht van pakweg 50 km bent. Ik gebruik mijn fiets regelmatig voor fietstochten van 60 km maar gebruik de ondersteuning slim. Op eco en ondersteuning 1, kan ik gewoon fietsen. Vaak staat de ondersteuning ook grote stukken uit. Hierdoor ben ik verzekerd dat ik altijd weer fietsend thuis kom. Kies wel altijd een fiets met trapkrachtsensoren en bijvoorkeur een middenmotor. Je blijft dan gewoon fietsen. Ik heb ook zo’n fiets met voorwielmotor getest toen ik op zoek was naar een goede elektrische fiets maar wat zijn dat ondingen. Het zijn net scooters. Als je je trapper maar draait, schiet hij al vooruit. Dat heeft niets meer met fietsen te maken. Bovendien gebeuren de meeste ongelukken met dat type fiets. Vooral in een bocht met zand of grind, gaan ze allemaal ooit een keer onderuit.
Succes met je test.
Ik vind het wel een interessante discussie of een fiets met voorwiel motor wel of niet een vorm van fietsen is. Ik denk dat je vooral moet testen en op basis daarvan een keuze moet maken.
30 minuten fietsen? 30 minuten fietsen maar liefst, hoed af.
Ik zou die fiets ook wel eens willen uitproberen. Mijn eigen elektrische fiets is nu 11 jaar oud met de accu in het frame en de motor in het achterwiel. Beide zijn al eens vervangen. Het lijkt mij fijn om niet zweten op mijn werk aan te komen als ik met de fiets ben. Ben al 55+ en wordt al grijs. En moet nog te lang naar mijn werk.