Eco-kamperen op minicamping Ter Drucht bij Den Bosch

Erik Ergens in Brabant biedt een dijkdorpje moedig weerstand tegen de oprukkende nieuwbouwwijken van Rosmalen. Langs de Maas ligt Gewande, een gehucht met 35 huizen. En met minicamping Ter Drucht. Toevallig kwam ik erbij terecht, toen ik zocht naar een kleine camping in de buurt van Den Bosch.

Eco-kamperen tussen de fruitbomen

Marike heeft in haar grote achtertuin met fruitbomen namelijk een heerlijk kleine eco-camping ingericht. Ze heeft plek voor ongeveer 12 kampeermiddelen. Er staat verder een bell-tent en een antieke, beschilderde caravan (voor de kenners: een Reu Cashbah 300) die in de zomer wordt verhuurd. Een ouderwetse hottub staat aan de rand van het veld. In het midden geeft een grote stretchtent met lampjes nog meer de sfeer van een minifestival. Zeker omdat hier ook een kampvuurplek en een buitenkeuken is, is het dé plaats om je medekampeerders te ontmoeten.

Hier kun je kind- en kampvuurvriendelijk kamperen

Bij aankomst word ik vriendelijk ontvangen door Marike. Ik mag zelf een plekje op het veld uitzoeken en krijg terloops alvast wat tips mee over wandelingen in de omgeving. In de tussentijd maakt Jippie de kat vrienden met mijn dochters, die sowieso in hun nopjes zijn met de kampeerplek. Hier kunnen ze lekker aanklooien, op de trampoline springen, voetballen, fikkie stoken en vies worden. Er is zelfs een speciale chill-caravan voor ze. Dat er wifi ontbreekt, boeit ze niet.

Lekker! Verse broodjes en plukrijp fruit

In dit oktoberweekend is het rustig op de camping. Buiten onze tent zijn er nog drie campers. Eigenlijk had dit voor de camping het grote seizoens-afsluitingsweekend moeten zijn, maar ja: corona. Het maakt Marike niet minder hartelijk. Ik krijg voor de ochtend verse broodjes aangeboden en uit de boomgaard mag ik het rijpe fruit plukken. Daarna vertelt ze honderduit over de naam Ter Drucht (Gewande heette in het begin van de viertiende eeuw zo), over de oude gekraakte camping de Blauwe Sluis die er tot een tiental jaren geleden in het dorp was, en over het feit dat in hetzelfde jaar dat Nederland hoorde dat we van het gas af gaan, Gewande er juist voor het eerst op werd aangesloten.

Op de camping wordt zo veel mogelijk gebruikgemaakt van gerecyclede materialen. Niet dat het er daardoor onverzorgd uitziet. Integendeel. Het washuis is sfeervol, kleurig en mooi schoon. Er staat een vaasje met (echte) bloemen en op de muurtjes van de douches staan kunstplantjes. Gezellig!
De toiletten worden doorgespoeld met regenwater, de gratis douches hebben drukknoppen, waar je overigens wel onbeperkt op kunt drukken.

Een complete buitenkeuken bij het kampvuur

In de buitenkeuken bereid ik mijn avondmaal. Er is een vierpits gasfornuis, een waterkoker, een oven en koelkast met diepvries. Hoe fijn. Ook mijn eigen pannen en borden had ik thuis kunnen laten, want er staat van alles in de kastjes. Na het eten haal ik hout uit het houthok en steek ik een klassiek kampvuur aan. Terwijl Jippie de kat op mijn schoot springt en begint te spinnen, schuiven twee andere kampeerders op gepaste afstand aan. Samen drinken we koffie en delen we kampeertips. Ook Marike komt nog even langs om te informeren hoe laat we de volgende ochtend de broodjes willen. Dan wordt het toch te fris en duik ik de tent in.

Het Maarten van Rossumpad wandelt voor de deur

’s Morgens hangt er een sluier van nevel over de camping. Ganzen vliegen onder luid gesnater over. De damp komt van de warme broodjes. Onder de luifel eet ik mijn ontbijt en dan wandel ik in de richting van de Maas. Rood-witte markering geeft aan dat het Maarten van Rossumpad hier ook langs voert. Na een kleine 10 minuten buig ik af, via een poortje naar de uiterwaarden. Daar, op de plek van een voormalige schans, is een natuurgebied gecreëerd waar de contouren van het oude fort nog zichtbaar zijn. Vanaf een nieuw aangelegde steiger heb je een schitterend uitzicht op de Maas. Zomers kun je er zwemmen.

Een stukje verderop zit restaurant de Blauwe Sluis. Geregeld biedt dit café-restaurant samen met camping Ter Drucht arrangementen aan, maar door corona zit ook daar nu tijdelijk de klad even in.

Ondertussen zit Marike niet bij de pakken neer. Plannen voor volgend seizoen zijn er volop. Er is een kano aangeschaft, er zijn tandems om te verhuren en een dijkhuisje wordt verbouwd, zodat ook daar geslapen kan worden. En ondertussen verbouwen ze ook nog even hun eigen woonhuis.

Minicamping Ter Drucht is zalig

Het is zalig verblijven op eco-camping Ter Drucht. Op één of andere manier zorgt de sfeer ervoor dat ik me er gelijk thuis voel. Het is zo’n zeldzame plek waar er meer van zouden moeten zijn en waarvan je hoopt dat hij nooit door een nieuwbouwwijk wordt opgeslokt.