Fietsvakantie in Denemarken? Langs de Oostzeeroute – Doen!

Erik Je hoort vaak dat Denemarken een echt fietsland is. Is dat ook echt zo? We namen deze vakantie de proef op de som en fietsten met onze kinderen een stuk van de Oostzeeroute. In deze blog onze ervaring, en we kunnen je nu al verklappen dat het écht waar is: Denemarken is een fietsland.

De Oostzeeroute, of de N8 zoals hij ter plaatse wordt genoemd, is een fietsroute van 820 kilometer. Daarmee is het de langste fietsroute die Denemarken heeft. Opgedeeld in overzichtelijke etappes voert de route door een groot deel van Zuid-Denemarken, zoals Funen, Møn, Lolland-Falster en Zuid-Jutland.

Wij fietsten in dit laatste gebied in 3 dagen van Haderslev naar Høruphav, een traject van ruim 100 kilometer. Daarbij namen we onze bagage mee op de fiets én overnachtten op campings met onze eigen tent.

Haderslev, startpunt voor ons avontuur langs de Oostzeeroute

Uitgangspunt is Haderslev Campingplads, een kleine doorgangscamping naast de Jeugdherberg. Handig voor als je geen tent mee hebt. De camping ligt aan het water, op loopafstand van het historische centrum van het stadje met een prachtige Domkerk die echt een bezoekje waard is. Je kunt er kano’s en fietsen huren en, extra praktisch voor een fietskampeerder: er is een supermarkt vlak bij de camping.

Denemarken is niet plat

De goed bewegwijzerde N8 voert direct langs Haderslev Campingplads en vol goede moed gaan we dan ook op weg. De route voert ons over riante fietspaden en rustige landweggetjes tussen korenvelden in de richting van Aabenraa. Daar waar we ander verkeer tegenkomen, houdt dat steeds heel goed rekening met ons als fietsers: De Denen wijken flink uit en dat is fijn met twee kinderen die af en toe nog een beetje zwabberen.

Onderweg kijken we geregeld schitterend uit over de Oostzee. Mocht je namelijk denken dat Denemarken – net als Nederland – een soort van platte pannenkoek is, dan kom je bedrogen uit: het heuvelt er echt en een stuk meer dan bij ons. Hoewel de meeste heuvels laag en overzichtelijk zijn, zaten in onze eerste etappe een paar pittige klimmetjes.

Omdat de route niet overal geasfalteerd is, betekende dat voor ons dus een paar keer afstappen en met de fiets aan de hand naar boven. Gelukkig heeft naar boven gaan ook een voordeel: je kunt daarna weer naar beneden!

Gezellig Aabenraa, met verrassende camping

Aangekomen in Aabenraa voert de route ons via het gezellig drukke centrum en de rand van het Aabenraa-fjord naar de zuidkant van de stad. Hier ligt de verrassende Aabenraa citycamping. Met zo’n naam denk je al gauw aan een drukke camping midden in de stad, maar in dit geval klopt dat niet.

De camping ligt aan de rand en vooral het tentenveld achteraan de camping heeft veel weg van een natuurkampeerterrein. Het ligt in de schaduw van de bomen en we hebben er al gelijk een heerlijk plekje. Genietend van een kopje thee zeggen we tegen elkaar dat deze camping zeker op onze lijst gaat om nog eens terug te komen, niet alleen vanwege het plekje dat we hebben, maar ook omdat het een feestje is om er te douchen: Bij de (gratis) douche schallen de rockhits uit de jaren 80 uit de speakers. Meezingen gegarandeerd!

Waar is de horeca?

Na de camping in Aabenraa peddelen we verder. Ook nu weer is de route fraai: goed befietsbare grindpaden en kleine wegen brengen ons door het glooiende landschap. Met het vorderen van de kilometers bemerken we toch een tekortkoming aan de route: er is geen horeca onderweg. Zelfs bij het schilderachtige plaatsje Kliplev, volgens ons (en met ons de andere vakantiefietsers die we hier in groten getale troffen) dé plek voor een café, is geen kop koffie te vinden. Dan maar thee uit de thermoskan en een boterham uit het vuistje bij de picknickbank. Daarvan zijn er trouwens wel heel veel onderweg, want Denemarken heeft een echte picknick-cultuur.

Vanaf de pauzeplaats zetten we de tocht voort naar Sønderhav, vlak bij de Duitse grens en pal aan de Oostzee. Dit is ook de plek vanwaar je in de zomermaanden naar het onbewoonde eiland Store Okseø kunt varen. En warempel, we treffen hier horeca. “Annies Kiosk” schenkt hier koffie en heeft de lekkerste worstjes van Denemarken. Bij het aanzicht ervan gaat bij ons een lampje branden: herkennen we dit punt niet uit een aflevering van TV-programma ‘Ouwe Jongens Smørrebrød’ met Ron Brandsteder? Misschien dat het er daarom zo druk is.

Ook Denemarken: wind en regen

Een paar kilometer na de kiosk bereiken we onze volgende camping, Laerkelunden camping in Rinkenaes. Na de camping in Aabenraa is dit even anders: direct aan het water en daarmee stukken winderiger. Dat het weer inmiddels is omgeslagen en er fikse regenbuien vallen, helpt ook niet mee. Snel zetten we het tentje op en daarna vluchten we naar de køkken om ons maaltje te bereiden.

Gelukkig heeft elke camping in Denemarken zo’n prettige voorziening, waar je kunt koken op een gasstel, kunt afwassen en je spullen in de koelkast kunt zetten. Vaak is er zelfs een oven en kun je er overdekt zitten eten. Na de maaltijd nemen we een duik in het zwembad (dat is er niet op elke camping) en vergeten de regen voor even.

Na Sønderborg: een bosetappe

Na de Laerkelunden camping breekt voor ons de laatste etappe van de Oostzeeroute aan. We fietsen langs Museum Dybbol Banke (zeker een bezoek waard!), waar je alles te weten kunt komen over de slag in 1864 en dalen daarna heerlijk af richting de stad Sønderborg met een prachtig kasteel én met terrasjes. Daarna zien we een beetje op tegen buitenwijken van de stad, maar de route leidt ons door een onverwacht bebost stuk prachtig om de stad heen.

Voordat we het in de gaten hebben zijn we alweer bij Høruphav, waar voor ons het fietsavontuur eindigt. De Oostzeeroute gaat echter door, via een veerboot naar Aerø, met ongetwijfeld nog veel meer mooie wegen. Misschien moeten we later nog maar eens terug voor de rest!

Denemarken is echt een fietsland

Tijdens onze fietstocht hebben we genoten van de glooiende Deense landschappen. Het is er echt heel mooi fietsen en een stuk afwisselender dan je op het eerste moment misschien zou denken. We snappen goed dat deze route is uitgeroepen tot fietsroute van het jaar 2019.

Alles is heel goed aangegeven, onderweg zijn er fietsreparatiepunten en er zijn genoeg overnachtingsplekken te vinden. Wij stonden op campings, maar op verschillende plekken zijn er ook shelters of vrije kampeerplekken waar je gratis een nachtje kunt staan. Al deze dingen staan beschreven in het overzichtelijke routeboekje, waarvan ik ondanks de prima bewegwijzering zou aanraden deze mee te nemen.

En dan nog even dit:

Denemarken is dus een echt fietsland. Wij reden de Oostzeeroute met onze eigen fietsen, tent en bagage. Dat hóeft echter niet! De campings in Denemarken hebben bijna allemaal degelijke huurfietsen, en ook bieden ze legio hutjes aan waarin je een nachtje kan verblijven. Wel reserveren daarvoor, want met name in juli zitten ze snel vol.