Bij boerderijcamping De Puthorst in Leuth is kamperen nog echt kamperen

Erik In de polder bij Nijmegen, ergens tussen Leuth en Millingen aan de Rijn, lijkt de tijd stil gestaan te hebben. Hier, tussen de weilanden met schapen, ligt boerderijcamping De Puthorst.

De Puthorst is een ouderwetse boerderijcamping

Eigenaar Willem heeft geen behoefte aan drukte. “Alleen met de Nijmeegse Vierdaagse staat het hier vol”. Op andere momenten laat hij net zo veel mensen toe als waar hij zin in heeft. En in dit druilerige oktoberweekend is dat één tentje. Dat van mij dus. Eén van  de voordelen  van boerencampings  als  je het  mij  vraagt.

De boerderijcamping van Willem is onherkenbaar als camping. Geen vlaggen, geen uitnodigend bord. Alleen een klein schildje op de boerderij verraadt dat er zich hier een SVR-camping bevindt. Als je arriveert, lijkt het allemaal wat oude kneut. Hier afgebladderde verf, daar wat roest. Zelfs de ezel balkt met een geluid alsof hij wel een drupje olie kan gebruiken.

Een charmecamping die fijn onthaast aanvoelt

Toch is het er niet onplezierig. Sterker nog: eigenlijk bevalt het me wel. Willem is vriendelijk en gastvrij. In zijn sober verlichte koeienschuur is een keukentje met koffie en thee. Ook een gasfornuis, koelkast, pannen, borden en bestek zijn er, als een samenraapsel van de kringloop. Maar wel heel praktisch.
Een lange tafel met kaarsjes nodigt uit om aan te gaan zitten. Een kast met spelletjes en een boekenkast met veel verschillende boeken aan de ene kant, een weefgetouw, wringer en karnton aan de andere kant. De aanwezige wifi detoneert hier; bijna zonde dat die er is.

De paar kampeerplekken passen bij de rest

De paar aanwezige kampeerplekken zelf passen volledig bij de sfeer. En het is ook precies wat ik zoek bij een camping: niet aangeharkt, maar wel gemaaid, met ietwat overwoekerde borders. De appel- en perenbomen op het erf hangen vol met vruchten, klaar om binnenkort geoogst te gaan worden.
Ergens aan de rand staat een oude keet waarvan onduidelijk is of hij in gebruik is. Er is een vuurplaats met zicht over de velden. Het moet zalig zijn om hier ’s avonds met een wijntje uit te kijken, ware het niet dat het op de avond dat ik er ben, plenst van de regen.

In het weilandje naast de kampeerplekken grazen een stuk of vijf schapen. Ze blaten als ik er ‘s avonds aan voorbij loop richting het sanitair vooraan op de camping. Ik denk dat zij het ook te nat vinden.

Heb je weleens in een melkput gedoucht?

Over het sanitair gesproken: Ik denk dat dat het meest curieuze is dat ik in mijn campingcarrière ooit heb gezien. In de koeienstal zijn een paar wastafels en drie douches opgehangen in de oude melkput. Er is één deur met een houten plankje dat je van “vrij” naar “bezet” draait als je in de melkput bent. En dan sta je zo maar te douchen op een van de meest bijzondere plekken ooit. De vraag is wel of drie douches in één open ruimte nou zo handig zijn, maar ook hier weer: hoe ouderwets het ook oogt, de douches zijn goed heet. En als je wilt, kun je met je hele familie tegelijk douchen. Da’s andere koek dan van die krappe hokjes.

De regen blijft maar vallen

Liggend in mijn slaapzak luister ik naar de regendruppels op de tent. De nacht op boerencamping de Puthorst is donker. Er is geen verlichting op de camping. De provinciale weg waarlangs de boerderij ligt, is overdag druk (uitkijken met de uitrit uitrijden dus!),  maar ’s nachts is er weinig verkeer, waardoor ik er geen last van heb. Waar ik wel last van heb, is mijn blaas. Ik weeg even af: loop ik nog een keer door de regen naar voren, of kies ik op de verlaten camping voor het bosje achter de tent? Het wordt het laatste. 

Je kampeert hier praktisch langs het Pieterpad

Ook de volgende ochtend regent het nog steeds. Terwijl ik me na een kop thee in mijn regenpak hijs voor een wandeling naar de Millingerwaard, ontpopt Willem zich opnieuw als een gastvrije man. Mijn tent mag ik in de schuur uithangen, dan kan ik hem na de wandeling een stuk droger mee naar huis nemen.
De omgeving van Leuth is geschikt om te wandelen. In de Ooijpolder zijn over boerenland verschillende paden aangelegd. Ook het Pieterpad passeert hier op een kleine kilometer. Niet verrassend dus dat Willem geregeld gasten heeft die dit pad lopen, op weg van en naar de Sint Pietersberg.

De Puthorst: terug in de tijd in een mooie omgeving

Ikzelf hou het na een niet al te lange wandeling voor gezien. De Millingerwaard is mooi, maar bij mooi weer een stuk mooier. Op boerderijcamping De Puthorst wil ik nog best een keer terugkomen. Niet voor een hele week, maar voor een of twee nachtjes is het heerlijk om teruggeworpen te worden in de tijd.